Talit
.jpg)
Talit (hebr. טַלִּית, talit) lub tałes (jid. טלית, tales) – prostokątna chusta (szal modlitewny) nakładana przez Żydów na głowę bądź ramiona podczas modlitwy.
Tałes wykonany jest zwykle z białego materiału (wełny, bawełny lub jedwabiu), ozdabiany jest poprzecznymi pasami w kolorze niebieskim lub czarnym. Pasy te tworzone są na pamiątkę barwienia w czasach biblijnych cicit (cyces) na kolor niebiesko-fioletowy. Cicit są najważniejszym elementem tałesu. Wiązanie frędzli na końcu szat nakazuje żydom Tora w Księdze Liczb (Bemidbar) 15,37–41[1]. Na górną krawędź tałesu naszywa się także atarę (koronę)[1].
Żydzi ortodoksyjni noszą pod ubraniem także mniejszy, codzienny talit katan[1].
Żydzi sefardyjscy oraz część Żydów aszkenazyjskich zaczynają używać talitu (talit gadol) do modlitwy po przejściu bar micwy[2]. Według tradycji wschodnioeuropejskich Żydów aszkenazyjskich mężczyzna zaczyna używać talitu dopiero po ślubie, tradycyjnie talit był prezentem od żony lub jej rodziny[2].
Symbolika tałesu posłużyła jako inspiracja dla współczesnej flagi Izraela[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Biblia w tradycji i religii żydowskiej. Salezjańskie duszpasterstwo akademickie "Przystań". [dostęp 2013-06-28].
