Przejdź do zawartości

Robert Kostro

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Kostro
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1967
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk, dziennikarz, publicysta, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

dyrektor Muzeum Historii Polski (2006–2024)

Partia

Koalicja Konserwatywna

Dzieci

Julia, Zuzanna

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Robert Kostro (ur. 12 stycznia 1967 w Warszawie[1]) – polski historyk, dziennikarz, publicysta i polityk. W latach 2006–2024 dyrektor Muzeum Historii Polski[2][3]. Od 1 września 2025 dyrektor Archiwum Głównego Akt Dawnych[4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1985 studiował w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, studia ukończył w 1996[1].

W latach 80. był uczestnikiem opozycyjnego Ruchu Młodej Polski. W 1988 wraz z Rafałem Matyją i Pawłem Milcarkiem współtworzył na UW stowarzyszenie konserwatywne Liga Akademicka[5]. W latach 1991–1994 był redaktorem i publicystą pism „Polityka Polska”[6], „Debata”[7] i „Tele Magazyn”[8]. W latach 1994–1997 kierował Fundacją Grupy Windsor[9]. W latach 1995–1997 założyciel i szef wydawnictwa „Ararat”[8]. Działał w Koalicji Konserwatywnej, której przewodniczył Kazimierz Michał Ujazdowski[8]. Wspólnie z Ujazdowskim redagował „Kwartalnik Konserwatywny”[10].

W 1997 został mianowany dyrektorem Departamentu Spraw Zagranicznych Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Po objęciu przez Kazimierza M. Ujazdowskiego urzędu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego został mianowany szefem jego Gabinetu Politycznego. Był również komisarzem generalnym festiwalu Europalia 2001 Polska[11][12]. W 2001 został wicedyrektorem Instytutu Adama Mickiewicza[8]. Rok później został odwołany przez ministra kultury Andrzeja Celińskiego.

W późniejszych latach wykładał historię w Wyższej Szkole Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie[13]. Doradzał w sprawach polityki zagranicznej i kulturalnej Grupie Unii na Rzecz Europy Narodów (UEN) w Parlamencie Europejskim[13], w skład której weszli europosłowie Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach samorządowych w 2002 bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego Rady m.st. Warszawy z listy tej partii[14].

W 2006 został powołany na stanowisko dyrektora nowo tworzonego Muzeum Historii Polski, a w 2024 został odwołany z pełnienia tej funkcji[15]. W 2025 wygrał w sądzie sprawę z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił decyzję resortu jako bezprawną[16].

22 grudnia 2015 zasiadł w Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[17]. W 2020 został wybrany przewodniczącym Rady Doradczej Europejskiej Sieci Pamięć i Solidarność[18].

Jest autorem i redaktorem wielu artykułów i publikacji, m.in. zbioru esejów nt. polityki historycznej (wspólnie z Tomaszem Mertą) Pamięć i odpowiedzialność wydanego przez Ośrodek Myśli Politycznej (Kraków 2005).

Publikował również m.in. w „Rzeczpospolitej”, „Życiu”, „Nowym Państwie”, „Tygodniku Powszechnym” i „Znaku”.

W 2025 został powołany na stanowisko dyrektora Archiwum Głównego Akt Dawnych (AGAD)[4].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma dwie córki: Julię i Zuzannę.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 643.
  2. ↑ Powołanie dyrektora Muzeum Historii Polski. gov.pl. [dostęp 2020-01-02].
  3. ↑ Robert Kostro zakończył swoją misję na stanowisku dyrektora Muzeum Historii Polski. muzhp.pl. [dostęp 2024-09-25].
  4. ↑ a b Robert Kostro nowym dyrektorem Archiwum Głównego Akt Dawnych [online], dzieje.pl [dostęp 2025-08-22].
  5. ↑ Polityka Polska nr 1(15), Lipiec 1990, str. 72 „Robert Kostro, ur. 1967, wiceprezes Ligi Akademickiej”, cv Rafała Matyji, dostęp 23 maja 2012
  6. ↑ Polityka Polska nr 1 (15), Lipiec 1990, str. 1, 72
  7. ↑ Debata nr 1, wrzesień–październik 1993, str. 1, stopka redakcyjna, „Debata” nr 2 maj–czerwiec 1994, str. 1, stopka redakcyjna – Robert Kostro P.O. Redaktora Naczelnego
  8. ↑ a b c d Jaka polityka historyczna. Z Robertem Kostro, dyrektorem Muzeum Historii Polski, rozmawia Remigiusz Malinowski, „Nasz Głos” (2 (119)), luty 2007, s. 4 [dostęp 2012-05-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-15].
  9. ↑ Aleksander Hall, Wokół Konstytucji. Z perspektywy konserwatywnej, Warszawa 1994, str. druga okładki „Grupa Windsor (...) Dyrektor biura: Robert Kostro, cv, dostęp 23 maja 2012
  10. ↑ BataliaOinstytucje.pdf, str. 4, dostęp 23 maja 2012. [dostęp 2012-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 marca 2016)].
  11. ↑ Europalia 2001 – promocja polskiej kultury i sztuki [online], Portal Polonii Duńskiej, 29 września 2001 [dostęp 2012-05-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  12. ↑ Europalia 2001 Polska – dostęp 23 maja 2012
  13. ↑ a b cv, dostęp 23 maja 2012. [dostęp 2012-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 sierpnia 2012)].
  14. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2021-02-08].
  15. ↑ Robert Kostro odwołany z funkcji dyrektora Muzeum Historii Polski, pap.pl [dostęp 2024-09-27].
  16. ↑ Zwolniony dyrektor Muzeum Historii olski wygrał w sądzie z ministerstwem kultury [online], www.se.pl [dostęp 2025-08-22].
  17. ↑ Członkowie Rady Ochrony Walk i Męczeństwa w kadencji 2013–2017. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. [dostęp 2016-03-03].
  18. ↑ Robert Kostro to chair the ENRS Advisory Board [online], ENRS [dostęp 2022-02-21] (ang.).
  19. ↑ M.P. z 2024 r. poz. 1012 – pkt 1.
  20. ↑ Odznaczenia państwowe z okazji Narodowego Święta Niepodległości, prezydent.pl [dostęp 2024-11-11].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Robert_Kostro&oldid=77455557”