Przejdź do zawartości

Michael Adams (szachista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy angielskiego szachisty. Zobacz też: Michael Adams (koszykarz).
Michael Adams
Ilustracja
Michael Adams w 2023 roku
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1971
Truro

Obywatelstwo

Anglia

Tytuł szachowy

arcymistrz (1989)

Ranking FIDE

2661 (01.09.2024)[1]

Ranking krajowy FIDE

3 (01.09.2024)[2]

FIDE Top 100

66

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Michael Adams (ur. 17 listopada 1971 w Truro) – angielski szachista, arcymistrz, wicemistrz świata z 2004 roku.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1989 r. w wieku siedemnastu lat zdobył tytuł mistrza Wielkiej Brytanii. Ten sukces powtórzył w 1997 r., a trzeci raz złoty medal w tych rozgrywkach zdobył w 2010 roku. Od początku lat 90. regularnie brał udział w rozgrywkach o mistrzostwo świata[3]. W 1993 roku w Groningen wspólnie z Viswanathanem Anandem wygrał turniej eliminacyjny do mistrzostw świata PCA[4]. W meczach pretendentów (1994–1995) zwyciężył Siergieja Tiwiakowa w I rundzie, lecz w II przegrał z Anandem[5]. Rok później odpadł w I rundzie meczów pretendentów FIDE, przegrywając z Borysem Gelfandem[6].

W 1997 roku FIDE po raz pierwszy zorganizowała turniej eliminacyjny do meczu o tytuł mistrza świata systemem pucharowym. Adams dotarł do finału, pokonując między innymi Siergieja Tiwiakowa, Piotra Swidlera, Loeka van Wely i Nigela Shorta. W meczu finałowym po ośmiu remisowych partiach został pokonany przez Viswanathana Ananda w partii błyskawicznej. W kolejnych mistrzostwach świata Adams również odgrywał pierwszoplanową rolę. W 1999 roku w Las Vegas wygrał ćwierćfinałowy mecz z Władimirem Kramnikiem, jednak przegrał w półfinale z Władimirem Akopianem. W ćwierćfinale turnieju w New Delhi w 2000 roku pokonał Weselina Topałowa, lecz został wyeliminowany przez zwycięzcę turnieju, Ananda. W 2004 roku w Trypolisie dotarł do finału, pokonując między innymi Tejmura Radżabowa i Władimira Akopiana. W meczu o tytuł mistrza świata uległ Rustamowi Kasimdżanowowi. W 2007 wystąpił w rozegranych w Eliście meczach pretendentów[7], ale w I rundzie przegrał z Aleksiejem Szyrowem i nie wywalczył awansu do turnieju o mistrzostwo świata w Meksyku.

W najsilniej obsadzonych turniejach Adams triumfował wielokrotnie: w 1992 zwyciężył w Tilburgu, natomiast w 1995 roku w Dos Hermanas podzielił I miejsce z Gatą Kamskim i Anatolijem Karpowem. Turniej w Dortmundzie w 1998 zakończył na I miejscu wspólnie z Władimirem Kramnikiem i Piotrem Swidlerem. Rok później wygrał turniej w Dos Hermanas, w pokonanym polu pozostawiając m.in. Kramnika, Ananda, Swidlera, Topałowa i Judit Polgár. Dwukrotnie (2007, 2008) zwyciężył w memoriałach Howarda Stauntona w Londynie. W 2010 r. podzielił I m. w turnieju Gibraltar Chess Festival. W 2013 r. samodzielnie zwyciężył w turnieju Dortmunder Schachtage w Dortmundzie[8].

Wielokrotnie reprezentował Anglię w turniejach drużynowych, m.in.:

  • trzynastokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1990, 1992, 1994, 1996, 1998, 2000, 2002, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012, 2014); trzykrotny medalista: wspólnie z drużyną – brązowy (1990) oraz indywidualnie – srebrny (2014 – na I szachownicy) i brązowy (2004 – na I szachownicy)[9],
  • dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (w latach 1989, 1997); trzykrotny medalista: wspólnie z drużyną – brązowy (1989) oraz indywidualnie – dwukrotnie brązowy (1989 – na V szachownicy, 1997 – na II szachownicy)[10],
  • ośmiokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 1989, 1992, 1997, 2001, 2007, 2009, 2011, 2013); ośmiokrotny medalista: wspólnie z drużyną – złoty (1997) i brązowy (1992) oraz indywidualnie – dwukrotnie złoty (2001 – na I szachownicy, 2011 – na I szachownicy), srebrny (2001 – za wynik rankingowy) i trzykrotnie brązowy (1992 – za wynik rankingowy, 1992 – na III szachownicy, 2007 – na I szachownicy)[11].

Jest pierwszym w historii Anglikiem, który przekroczył poziom 2700 punktów rankingowych. Od 1999 r. był wielokrotnie notowany w pierwszej dziesiątce na liście rankingowej FIDE. Pomiędzy 2000 a 2002 r. siedmiokrotnie zajmował piąte miejsce na świecie[12][13]. Najwyższy ranking w karierze (stan na wrzesień 2017) osiągnął 1 września 2013 r., z wynikiem 2761 punktów zajmował wówczas 12. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 1. miejsce wśród angielskich szachistów[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Top 100 Players September 2024 – Archive. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 września 2024. [dostęp 2024-09-16].
  2. ↑ Period: September 2023. Rank England. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 września 2023. [dostęp 2023-09-01].
  3. ↑ World Chess Championship | Index of players: Adams M.
  4. ↑ 1993 Groningen PCA Qualifying Tournament.
  5. ↑ 1994-95 PCA Candidates Matches.
  6. ↑ 1994-96 FIDE Candidates Matches.
  7. ↑ Candidates Matches 2007.
  8. ↑ Michael Adams greatest tournament success in Dortmund 2013.
  9. ↑ OlimpBase.
  10. ↑ OlimpBase.
  11. ↑ OlimpBase.
  12. ↑ FIDE rating history :: Adams, Michael.
  13. ↑ Ergebnis von Eloabfrage: Adams, Michael. [dostęp 2007-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-30)].
  14. ↑ Top lists records: Adams, Michael.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michael_Adams_(szachista)&oldid=77728039”