Przejdź do zawartości

Konrad Bryzek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konrad Bryzek
Data urodzenia

19 lutego 1921

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 1976
Katowice

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka rozrywkowa

Zawód

dyrygent, skrzypek

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Konrad Bryzek (ur. 19 lutego 1921, zm. 3 grudnia 1976 w Katowicach) – polski skrzypek, pedagog, i dyrygent. Stworzył i prowadził kilkanaście orkiestr rozrywkowych, zarówno w Polsce, jak i we Francji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec Wilhelm[1] był górnikiem, amatorem multiinstrumentalistą, matka grała na gitarze. Starszy brat, Adam, był pianistą, wirtuozem organów, dziekanem Akademii Muzycznej w Katowicach. Bryzek w wieku 16 lat zdobył główną nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Młodych Talentów jako skrzypek.

Skończył Instytut Muzyczny w Katowicach oraz Kurs Wyższy Skrzypiec, następnie Konserwatorium Muzyczne. W 1939 roku otrzymał stypendium na roczny Kurs Wirtuozowski w Londynie z którego nie skorzystał z powodu wybuchu wojny. We Francji wstąpił do Armii Polskiej, gdzie założył Dętą Orkiestrę Wojskową i Orkiestrę Rozrywkową. Występował z Orkiestrą Radiową Jarosława Leszczyńskiego i z Symfoniczną Orkiestrą Towarzystwa Muzycznego.

Ze swoją żoną, Marią Pędzińską, poznał się w Avignon i tam też pobrali w 1946 roku. W tym samym roku wrócił do kraju, został przyjęty do Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, gdzie pełnił funkcję asystenta Grzegorza Fitelberga oraz koncertmistrza grupy drugich skrzypiec[2]. Do 1957 roku prowadził wyjątkową aktywność koncertową, zarówno solistyczną, jak i dyrygencką. Akompaniował m.in. Marcie Mirskiej, Marii Koterbskiej, Irenie Santor.

Od 1951 roku był Wykładowcą Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach. Wykładał grę na skrzypcach, prowadził zespoły kameralne i dyrygował szkolną orkiestrą symfoniczną. Dyrygował muzykę do prawie 180 filmów polskich, m.in. Akcja Brutus, Bicz Boży, Bilans kwartalny, Chłopi (serial), Dancing w kwaterze Hitlera, Drzwi w murze, Fatalista, Giuseppe w Warszawie, Gniazdo, Faraon, Hubal, Iluminacja, Lalka, Noce i dnie, Perła w koronie, Rejs, Sami swoi, Sól ziemi czarnej, Zazdrość i medycyna i Ziemia obiecana[3].

Zmarł w Katowicach, pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. ks. P. Pośpiecha.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

płyty 10", 78 obr./min. (szelakowe)

[edytuj | edytuj kod]
  • Orkiestra Konrada Bryzka, śpiewa Tadeusz Miller: Czy pamiętasz tę noc w Zakopanem (Melodje 113, strona a)
  • Orkiestra Konrada Bryzka, śpiewa Tadeusz Miller: Powiedz, czy chcesz mnie pokochać / Kwiat paproci (Melodje 115)
  • Orkiestra Konrada Bryzka, śpiewa Tadeusz Miller: Pozdrowienie od gór / Zapomniana piosenka (Melodje 116)
  • Orkiestra Konrada Bryzka, śpiewa Tadeusz Miller: Mały, biały domek / Portowe światła (Melodje 118)
  • Orkiestra Konrada Bryzka: Hiberia / Plegaria (Melodje 119, reed. Muza 1981)
  • Orkiestra Konrada Bryzka, śpiewa Tadeusz Miller: Nie trzeba płakać / Pójdź, pójdź, pójdź (Melodje 120)
  • Orkiestra Konrada Bryzka, śpiewa Tadeusz Miller (również jako Adam Rell): Gwiżdżę na wszystko / Skradłaś serce me (Melodje 121)
  • Orkiestra Konrada Bryzka, śpiewa Tadeusz Miller (b): Pamelita / Avant de mourir (Melodje 123)
  • Orkiestra Konrada Bryzka: Meksykańska serenada / Noce na La Plata (Melodje 124)
  • Orkiestra Konrada Bryzka: Jalousie (Melodje 127, strona a)
  • Orkiestra Konrada Bryzka, śpiewa Marta Mirska: Całuj mnie mocno / Srebrna serenada (Melodje 173)
  • Orkiestra Konrada Bryzka, śpiewa Marta Mirska: Avant de mourir (Melodje 201, strona a)
  • Orkiestra Konrada Bryzka: Pamelita (Melodje 225, strona b)
  • Orkiestra Salonowa Konrada Bryzka, refren śpiewa Adam Wysocki: Warszawa, ja i ty / Jest taki jeden skarb (Muza 1131), 1948 r.
  • Orkiestra Salonowa Konrada Bryzka: Z uśmiechem przez życie cz.1 / Z uśmiechem przez życie cz.2 (Muza 1173)
  • Alina Bolechowska i Orkiestra Salonowa Konrada Bryzka: Tak wspomnień żal cz.1 / Tak wspomnień żal cz.2 (Muza 1174)
  • Alina Bolechowska i Orkiestra Salonowa Konrada Bryzka: Wyśniony świat / Estrelita (Muza 1175)
  • Orkiestra Salonowa Konrada Bryzka, śpiewa Adam Wysocki (a): Twoja piosenka / I znów samotny minął dzień (Muza 1176)
  • Orkiestra Konrada Bryzka: Grozik / Moja miła (Muza 1177)
  • Orkiestra Konrada Bryzka: Pamelita (Muza 1980, strona b)
  • Orkiestra Konrada Bryzka: Meksykańska serenada (Muza 1983, strona a)
  • Orkiestra Konrada Bryzka: Noce na La Plata (Muza 1991, strona a)

składanki, kompilacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Melodie srebrnego ekranu Wifon MC 0117 (Wojciech Kilar: „Przygody pana Michała”; wykonanie: WOSPRiTV w Katowicach pod dyrekcją Konrada Bryzka

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1160 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej”.
  2. Leon Tadeusz Błaszczyk, Dyrygenci polscy i obcy w Polsce, działający w XIX i XX wieku.
  3. FilmPolski.pl – Konrad Bryzek [online], filmpolski.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  4. Encyklopedia Katowic [online], mhk.katowice.pl, 5 kwietnia 2025 [dostęp 2025-07-24].
  5. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 – Uchwała Rady Państwa z dnia 28 lutego 1955 r. nr 0/350 – na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]