Jimmy Vicaut
Jimmy Vicaut (2013) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
Paris Avenir Athletic | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jimmy Vicaut (ur. 27 lutego 1992 w Bondy) – francuski lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]W 2009 roku zajął siódmą lokatę w biegu na 100 m podczas mistrzostw świata juniorów młodszych. Rok później zdobył brązowy medal mistrzostw świata juniorów w tej samej konkurencji. W sztafecie 4 × 100 metrów podczas mistrzostw Europy wywalczył złoty medal. Podwójny złoty medalista mistrzostw Europy juniorów oraz srebrny mistrzostw świata w 2011.
W 2012 startował na igrzyskach olimpijskich w Londynie, na których dotarł do półfinału biegu na 100 metrów, a wraz z kolegami z reprezentacji, zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów. W marcu 2013 został halowym mistrzem Europy w biegu na 60 metrów, natomiast trzy lata później zdobył srebrny i brązowy medal mistrzostw Europy w Amsterdamie. Szósty zawodnik światowego czempionatu w Londynie (2017).
Złoty medalista mistrzostw kraju.
Dwukrotnie (2011 & 2012) zajął 3. miejsce w plebiscycie na wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki organizowanym przez European Athletics[1][2][3].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|
| 2009 | Mistrzostwa świata juniorów młodszych | bieg na 100 m | 7. miejsce | 10,89 | |
| 2010 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy | sztafeta 4 × 100 m | – | DNF | |
| Mistrzostwa świata juniorów | bieg na 100 m | 10,28 | |||
| Mistrzostwa Europy | sztafeta 4 × 100 m | 38,11 | |||
| 2011 | Mistrzostwa Europy juniorów | bieg na 100 m | 10,07 | ||
| sztafeta 4 × 100 m | 39,35 | ||||
| Mistrzostwa świata | bieg na 100 m | 6. miejsce | 10,27 | ||
| sztafeta 4 × 100 m | 38,20 | ||||
| 2012 | Igrzyska olimpijskie | bieg na 100 m | półfinał | 10,16 | |
| sztafeta 4 × 100 m | 4. miejsce | 38,16 | |||
| 2013 | Halowe mistrzostwa Europy | bieg na 60 m | 6,48 | ||
| Superliga drużynowych mistrzostw Europy | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,28 | ||
| sztafeta 4 × 100 m | 4. miejsce | 38,84 | |||
| Mistrzostwa świata | bieg na 100 m | półfinał | 10,01 | ||
| bieg na 200 m | półfinał | 20,51 | |||
| sztafeta 4 × 100 m | eliminacje | 38,97 | |||
| 2015 | Mistrzostwa świata | bieg na 100 m | 8. miejsce | 10,00 | |
| sztafeta 4 × 100 m | 5. miejsce | 38,23 | |||
| 2016 | Mistrzostwa Europy | bieg na 100 m | 10,08 | ||
| sztafeta 4 × 100 m | 38,38 | ||||
| Igrzyska olimpijskie | bieg na 100 m | 7. miejsce | 10,04 | ||
| sztafeta 4 × 100 m | eliminacje | 38,35 | |||
| 2017 | IAAF World Relays | sztafeta 4 × 100 m | 5. miejsce | 39,83 | |
| Mistrzostwa świata | bieg na 100 m | 6. miejsce | 10,08 | ||
| sztafeta 4 × 100 m | 5. miejsce | 38,48 | |||
| 2018 | Mistrzostwa Europy | bieg na 100 m | finał | DNS[a] | |
| 2019 | IAAF World Relays | sztafeta 4 × 100 m | 5. miejsce | 38,31 | |
| Superliga drużynowych mistrzostw Europy | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,35 | ||
| sztafeta 4 × 100 m | – | DQ | |||
| Mistrzostwa świata | bieg na 100 m | półfinał | 10,16 | ||
| sztafeta 4 × 100 m | – | DNF | |||
| 2021 | Igrzyska olimpijskie | bieg na 100 m | półfinał | 10,11 | |
| sztafeta 4 × 100 m | eliminacje | 38,18 | |||
| 2022 | Mistrzostwa świata | sztafeta 4 × 100 m | – | DQ | |
| Mistrzostwa Europy | bieg na 100 m | półfinał | 10,18 | ||
| sztafeta 4 × 100 m | 37,94 |
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- bieg na 100 metrów – 9,86 (4 lipca 2015, Paryż oraz 7 czerwca 2016, Montreuil) rekord Europy
- Bieg na 60 metrów – 6,48 (2 marca 2013, Göteborg i 15 lutego 2014, Birmingham)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W półfinale 9,97.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Germany’s Storl voted men's 2011 European Athletics Rising Star [online], European Athletics [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
- ↑ David Storl ist Europas “Athletics Rising Star” [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-09-28] (niem.).
- ↑ Maslák voted men's 2012 European Athletics Rising Star [online], European Athletics [dostęp 2012-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-05] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jimmy Vicaut w bazie World Athletics (ang.).
- Jimmy Vicaut, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-24] (ang.).