II Republika Francuska
| 1848–1852 | |||||
| |||||
| Dewiza: Wolność, równość, braterstwo | |||||
| Hymn: Le Chant des Girondins (Pieśń Żyrondystów) | |||||
| Ustrój polityczny | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konstytucja | |||||
| Stolica | |||||
| Data powstania |
24 lutego 1848 | ||||
| Data likwidacji |
2 grudnia 1852 | ||||
| Prezydent | |||||
| Premier | |||||
| Populacja (1852) • liczba ludności |
| ||||
| Waluta | |||||
| Język urzędowy | |||||
| Religia dominująca | |||||
Położenie na mapie
| |||||
II Republika Francuska (franc. Deuxième République) – okres w historii Francji datowany od 24 lutego 1848 roku (abdykacja króla Ludwika Filipa I) do 2 grudnia 1852 roku (koronacja Napoleona III na cesarza Francuzów).
Ludwik Filip I abdykował w następstwie rewolucji lutowej, tego samego dnia udało się powołać rząd tymczasowy, który oficjalnie proklamował republikę 25 lutego 1848[2], 6 marca nadano mężczyznom czynne prawo wyborcze[3].
W obliczu kryzysu gospodarczego, celem likwidacji bezrobocia (a także ochrony mieszkańców narażonych na zwolnienie[3]) zapoczątkowano roboty publiczne pod nazwą warsztaty narodowe (fr. Ateliers nationaux)[4], te zaś jeszcze bardziej pogłębiły ów kryzys. Ostatecznie warsztaty rozwiązano 24 maja 1848, co wywołało niezadowolenie robotników, którzy 22 czerwca 1848 wysłali delegatów na negocjacje z rządem. Z powodu braku rezultatów, 23 czerwca 1848 zorganizowali manifestację, gdzie wznieśli barykady. 26 czerwca powstanie zostało brutalnie stłumione[5].
4 listopada 1848 II Republika przyjęła konstytucję, wzorowaną na konstytucji amerykańskiej. Na jej mocy władzę wykonawczą miał sprawować prezydent wybierany na 4-letnią kadencję. W grudniu miały miejsce pierwsze wybory prezydenckie, wygrał je Karol Ludwik Napoleon Bonaparte, z poparciem 75%[6]. 2 grudnia 1851 przeprowadził on zamach stanu po nieudanej próbie zmiany konstytucji, która miałaby umożliwić mu reelekcję, rok później został obwołany cesarzem Francuzów[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Population of France 1700-2020 [online], Statista [dostęp 2025-07-24] (ang.).
- ↑ Praca zbiorowa ↓, s. 192.
- ↑ a b Praca zbiorowa, s. 198.
- ↑ warsztaty narodowe, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-09-04].
- ↑ Praca zbiorowa ↓, s. 202.
- ↑ The Constitution of 4 November 1848 [online], elysee.fr, 16 listopada 2012 [dostęp 2025-09-04] (ang.).
- ↑ Louis Napoleon Bonaparte Becomes Emperor of France | Research Starters | EBSCO Research [online], EBSCO [dostęp 2025-09-04] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Praca zbiorowa: Historia Powszechna – Romantyzm i liberalizm. Włoskie risorgimento i rewolucje narodowe. Biblioteka Gazety Wyborczej, 2007. ISBN 978-84-9819-822-5.
- Anceau, Eric, Napoléon III, un Saint-Simon à cheval, Paris, Tallandier, 2008.
- Choisel, Francis, La Deuxième République et le Second Empire au jour le jour, chronologie érudite détaillée, Paris, CNRS Editions, 2015.
- Girard, Louis Napoléon III, Paris, Fayard,1986.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- I Republika Francuska
- I Cesarstwo Francuskie
- Restauracja Burbonów
- Monarchia lipcowa
- II Cesarstwo Francuskie
- III Republika Francuska
- Francja Vichy
- IV Republika Francuska
- V Republika Francuska
