Lingua licia

ISO 639-3	xlc
ISO 639-5	xlc
IETF	xlc

Lingua licia
	Instancia de lingua; lingua antiga
Propiedades
	Alfabeto Alfabeto lício (pt)
	Tipoloxía lingüística suxeito obxecto verbo
Clasificación lingüística
	linguaxe humana; ↳ linguas indoeuropeas; ↳ linguas anatólicas; ↳ linguas luvitas
Xeografía
	Orixinario de Licia
Datas e cronoloxía
	Precedido por Lingua luvita
Identificadores
ISO 639-3
ISO 639-3	xlc
ISO 639-5	xlc
IETF	xlc
Fontes e ligazóns
	Descrito pola fonte Enciclopedia soviética armenia, volume 4 pp. 615 ; Meyers Konversations-Lexikon, 4ª edición (1885–1890) Q123506224 ; Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947) Q118959468 ;
	Wikidata

O licio é unha lingua da familia indoeuropea, e máis precisamente da rama anatolia, falada nos séculos -V e -IV, coñecida esencialmente por unha estela descuberta en Xanthos, onde se lía unha inscrición trilingüe en grego, arameo e licio. O licio deriva do luvita e distínguense xeralmente dúas formas desta lingua:

o milio ou licio B, máis arcaico e que conservou numerosos trazos do luvita, coñecido por un número reducido de inscricións;
o licio ordinario ou licio A, máis recente e que conforma a maioría das inscricións.

Esta lingua testemúñase na costa sur da Turquía moderna e nos se estinguíu, substituída polo grego, ata o século primeiro antes da nosa era. Utiliza o seu propio alfabeto, o alfabeto licio, que é un derivado do alfabeto grego.

Véxase tamén

Outros artigos